21. I wurd yn dene aane Gsötz gleich, dyrmit i s gwinn. Dös haisst nit, däß i vor n Herrgot gsötzloos wär; bunddn bin i an s Gsötz von n Kristn.
22. Yn de Schwachn wurd i schwach, dyrmit i s gwinn. Yn allsand bin i allss wordn, dyrmit i auf aynn iedn Fall ayn +Öttlych röttig.
23. Allss aber tue i zwögns dyr Guetmaer, däß i dran tailhaftig werd.
24. Wisstß n nit, däß de Gamper in n Krang zwaar allsand laauffend, däß aber dennert ainer grad önn Preis kriegt? Also laaufftß, dyrmitß n gwingtß!
25. Ayn ieder Weigand aber löbt enthaltsam. Die tuend dös, dyrmit s aynn Sigskranz gwingend, wo vergeet; mir dyrgögn ströbnd naach aynn unvergönglichnen.
26. Drum laauf i nit ainfach eyn s Blaue einhin und bux nit öbby grad eyn s Laere,
27. nän, i bodig myr meinn Leib, nit däß i Wasser prödig und Wein trink und aft entrennt werd.