De Bibl auf Bairisch

De Krenter A 15:16-34 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. nit dyrwöckt werdnd, haat yr aau önn Kristn nit dyrwöckt.

17. Wenn aber dyr Heiland nit dyrwöckt ist, ist enker Glaaubn für de Katz; und ös bleibtß auf de Sünddn sitzn.

18. Dann seind aau die verloorn, wo in n Kristn gstorbn seind.

19. Wenn myr ünser Hoffnung grad in dönn Löbn daader auf n Kristn gsötzt habnd, sein myr diend de örmstn Säu, wo s geit, von allsand Menschn.

20. Aber dyr Heiland +ist umbb n Tood dyrwöckt, und zwaar als Eerster von de Gstorbnen.

21. Naachdem durch ainn Menschn dyr Tood kemmen ist, kimmt d Urstöndd der Tootn aau durch ainn.

22. Denn yso wie auf n Adem aufhin allsand sterbnd, yso werdnd aft in n Kristn alle löbndig gmacht.

23. Es geet aber yn dyr Reih naach: Dyr Eerste ist dyr Krist; und dyrnaach, bei n Kristn seiner Kumft, kemmend die, wo zo iem ghoernd.

24. Dyrnaach kimmt s End, wann yr ayn iede Macht und Gwalt und Kraft vernichtt haat und sein Herrschaft yn n Got Vatern übergibt.

25. Denn er mueß herrschn, hinst däß iem dyr Vater alle Feindd vor d Füess glögt haat.

26. Dyr lösste Feind, der wo vernichtt werd, ist dyr Tood.

27. Es steet nömlich gschribn: "Allssand haat er iem unterworffen." Wenn s aber haisst, allss sei yn n Kristn unterworffen, ist dyr Vater nit mit gmaint, der was iem ja allss unterwirfft.

28. Wenn yn n Sun aft allssand unterworffen ist, unterwirfft si aau dyr Sun yn n Vatern, der was iem allssand z Füessn glögt haat, auf däß dyr Herrgot allssand ganz mit sir veraint.

29. Wie kaemend sünst aau ain dyrzue, däß sö si für Toote taauffen laassnd? Wenn Toote nit dyrwöckt werdnd, zwö liess myn si dann für ien taauffen?

30. Und zwö taetnd üns dann mir non abhin, bständig unter Gfaar für Leib und Löbn?

31. Töglichs Tags schau i yn n Tood eyn s Aug. Ja, Brüeder, dös ist so waar, wieß ös mein Stolz seitß in n Iesenn Kristn, ünsern Herrn.

32. Was haet i n naacherd dyrvon, däß i z Effhaus wie mit wilde Vicher kömpft haan? Wenn Toote nit dyrwöckt werdnd, naacherd, haiß i dar, fröss myr decht und sauff myr, weil s üns ee bald d Schaufl aufhinhaund!

33. Laasstß enk nit verlaittn! Schlechter Umgang verdirbt guete Sittn.

34. Schautß, däßß d Reib kriegtß, und wenddtß enk von dyr Sündd ab! Von enk habnd ain von n Herrgot diend kain Anung. Dös ghoert ietz iewet her, auf däßß enk schamtß.