De Bibl auf Bairisch

De Bschaffung 43:18-31 De Bibl auf Bairisch (BAI)

18. D Mänder farchtnd si, wie s daa yso eyn n Joseff sein Haus einhingfüert wurdnd, und gadenkend: Wögn dönn Geld werd s sein, dös wo myr s eerste Maal wider in de Söck fanddnd! Drum solln myr ietz daa einher. Ietzet werdnd s üns überrumpln, überfalln und verbsaessn und d Ösln aau ghaltn.

19. Bei dyr Haustür einhin gschaugnd s, däß s mit n Joseff seinn Schaffer eyn s Rödn kaamend,

20. und gsagnd iem dös: "Bittschoen, Herr; also, mir seind eender schoon aynmaal daa abher kemmen, um üns aynn Traid z kaauffen.

21. Wie myr aber eyn d Hörberg kaamend und ünserne Söck aufgmachend, laag yn aynn Iedn sein Geld obnauf eyn n Sak drinn, ünser volls Geld. Mir bringend s mit aigne Höndd wider zrugg.

22. Überlai habn myr non meerer Geld mitbrungen, um wider aynn Traid einzkaauffen. Mir wissnd s nit, wer üns dös Geld eyn d Söck einhintaan haat."

23. "Denktß enk nix; brauchtß enk nit abhintuen zwögns dönn!", gantwortt dyr Schaffer. "Enker Got, enkern Vatern dyr sein, haat enk haimlich ayn Gschenk eyn d Söck einhintaan. I haan enker Geld nömlich kriegt." Aft brang yr önn Simeun zo ien ausher.

24. Wie yr d Mannen eyn n Joseff sein Haus einhingweist hiet, gaab yr ien ayn Wasser zo n Füess Waschn und ließ ienerne Ösln füetern.

25. Ee däß dyr Joseff zueherkaam, glögnd s non iener Gschenk zrecht, weil s schoon ghoert hietnd, däß s mitaynand össn wurddnd.

26. Wie dyr Joseff eyn s Haus kaam, güberraichend s iem dös Gschenk, wo s mitbrungen hietnd, und warffend si vor seiner auf n Bodm nider.

27. Er gfraagt naach, wie s ien yso geeheb, und aau dös: "Sagtß, wie geet s s n enkern altn Vatern, von dönn wasß verzölt habtß? Löbt yr schoon non?"

28. Sö gerwidernd: "Dein Knecht, ünser Vater, löbt non, und iem geet s guet." Aft gvernaignd sö si und warffend si nider.

29. Wie yr gnaun hingschaugt und seinn Bruedern Bengymein gerblickt, önn Sun von seiner Mueter, daa gfraagt yr: "Und dös ist ietz enker jüngster Brueder, von dönn woß gsait habtß, older?" Und weiter gsait yr: "Dyr Herrgot sei mit dir, mein Sun."

30. Aft gieng dyr Joseff gschwind aushin, weil yr si aus lautter Rüerung wögn seinn Bruedern niemer haltn kunnt; bald wär iem s Reern auskemmen. Er zog si eyn sein Kammer aushin zrugg und gwaint si dort aus.

31. Aft wuesh yr syr s Gsicht, kaam zrugg, riß si zamm und gschafft an: "So, ietz tragtß s Össn auf!"