De Bibl auf Bairisch

De Bschaffung 37:7-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Mir banddnd mittn eyn n Feld hindan Garbn. Mein Garb grichtt si auf und blib aau steen. Enkerne Garbn stuenddnd umydum und gvernaignd si vor dyr meinn."

8. Daa gsagnd seine Brüeder zo iem: "Bilddst dyr villeicht ein, däßst ünser Künig werdn känntst und üns umaynandschaffen?" Und wögn seine Traeum und seinn Sagn hietnd s n allweil non dicker.

9. Non aynn Traaum hiet yr, dönn was yr yn seine Brüeder gverzölt: "Also, i haan wider öbbs traeumt. D Sunn, dyr Maand und ainlyf Stern gvernaignd si tief vor meiner."

10. Wie yr dös yn seinn Vatern und seine Brüeder gverzölt, gschimpft n dyr Vater gscheid: "Was sollt dös, wasst daa traeumt haast? Sollnd öbbenn mir, i, dein Mueter und deine Brüeder, kemmen und üns vor deiner niderwerffen?"

11. Seine Brüeder warnd eifersüchtig auf iem, und yn n Vatern gieng dös allweil naachhin.

12. Yn n Joseff seine Brüeder warnd auf Sichham zue zogn, wo s yn ienern Vatern sein Vih ghüettnd.

13. Daa gschafft dyr Isryheel yn n Joseff an: "Deine Brüeder waidnend s Vih bei Sichham. Geest aau zo ien umhin!" Er gantwortt: "Ist recht, Päppy."

14. Daa gsait dyr Vater zo iem: "Und zwaar geest umhin und schaugst naach, wie s mit deine Brüeder und de Vicher yso ausschaugt, und verzölst myr s!" Er gschickt n also aus n Hebroner Tal furt auf Sichham umhin.

15. Wie yr dort in dyr Gögnet umaynandergsuecht, lief iem ayn Man über n Wög, der wo n gfraagt: "Was suechst n?"

16. Dyr Joseff gantwortt: "Meine Brüeder suech i. Kanst myr nit sagn, wo s iener Vih hüettnd?"

17. Der Man gantwortt: "Ja, die seind von daader weiterzogn. I haan nömlich ghoert, wie s gsagnd: 'Geen myr auf Dottän.'" Daa gieng dyr Joseff yn de Brüeder naachhin und fandd s aau dort.

18. Sö saahend n schoon von dyr Weitn. Aber ee däß yr zo ien zuehinkemmen war, gmachend s aus, däß s n umbringend.

19. Sö gsagnd zoaynand: "Daa kimmt yr ja, dyr Obertraeumer.

20. Also, pack myr n, dyrschlagn myr n und schmeiss myr n daa in ayn Wassergruebn einhin. Mir künnend ja sagn, ayn wilds Vich haet n zammgfrössn. Naacherd seghn myr s schoon, was aus seine Traeum werd."

21. Dyr Rub ghoert dös aau und gwill n vor ien röttn. Er gsait: "Aber mir künnend n decht nit umbringen."