11. Daa spraach d Lehy: "Glücklich bin i!" Drum gnennt s n Gäd - Glück.
12. Wie yn dyr Lehy ir Dirn Silpy yn n Jaaggenn aynn zwaittn Sun gebar,
13. daa gsait d Lehy: "Mein, bin i glücklich! Allsand Weiberleut werdnd dös von mir sagn." Und si gnennt n Äscher - Glückskind.
14. Iewet gieng dyr Rub in dyr Zeit von dyr Waitzärn danhin und fandd eyn Ort Liebsöpfl. Er brang yn seiner Mueter Lehy ain mit. Daa gsait d Rachl zo dyr Lehy: "Gib myr diend ayn Par von deinn Sun seine Liebsöpfl!"
15. Is aber gerwidert irer: "Glangt s dyr n nit, däßst myr meinn Man wöggnimmst? Ietz mechst myr aau non d Liebsöpfl von meinn Sun nemen." Daa gengögnt d Rachl: "Also guet, dann sollt heint Nacht dyr Jaaggen für d Liebsöpfl von deinn Sun bei dir schlaaffen."
16. Wie dyr Jaaggen auf Nacht von n Feld zueherkaam, gieng iem d Lehy schoon zgögn und gsait: "Also, heint kimm i +dran! I haan di nömlich erworbn um d Liebsöpfl von meinn Sun." Also schlief yr sele Nacht mit irer.
17. Dyr Herrgot gerhoert d Lehy. Si empfieng und gebar yn n Jaaggenn aynn fümftn Sun.
18. Daa gsait d Lehy: "Dyr Herrgot haat myr s gloont, däß i yn meinn Man de Dirn göbn haan." Si gnennt n Isyhär - Loon.
19. Non aynmaal empfieng d Lehy und gebar yn n Jaaggenn aynn söxtn Sun.
20. Daa gsait d Lehy: "Dyr Herrgot haat myr öbbs ganz Schoens gschenkt. Ietz enddlich werd myr mein Man aau bleibn, wo i iem doch söx Sün geborn haan." Si gnennt n drum Zebylon - Bleib.
21. Aau ayn Tochter gakriegt s non, und dö gnennt s Diny.
22. Ietz gerinnert si dyr Herrgot an d Rachl. Dyr Herrgot gerhoert s, und er göffnet ir Mueterschooss.
23. Si empfieng und gebar aynn Sun. Daa gsait s: "Dyr Herrgot haat myr mein Schandd gnummen."
24. Si gnennt n Joseff - non Ainn -, weil s gsait: "Dyr Trechtein göb myr non aynn Sun dyrzue."
25. Wie d Rachl önn Joseff geborn hiet, gsait dyr Jaaggen zo n Läbän: "Entlaaß mi! I mech eyn mein Haimet tröchen.
26. Gib myr meine Weiber und Kinder, um die was i dyr dient haan, dyrmit i geen kan. Du waisst ja diend, was i allss für di glaistt haan."
27. Dyr Läbän gantwortt iem: "Dös ist ja dös, weilst myr du so vil bedeuttst. Mainst, i kennet dös nit, däß mi dyr Herr zwögns deiner gsögnt haat?"
28. Weiters gsait yr: "Bestimm deinn Loon selbn, und dönn gib i dyr, wennst myr dyrfür bleibst."
29. Daa gsait dyr Jaaggen zo iem: "Du waisst, wie i für di gwerklt haan und mi um dein Vih umtaan.
30. Dös Bissleyn, wost hietst, wie i herkaam, haat si närrisch vermeert, und dyr Herr haat di zwögns meiner gsögnt. Ja, und wann kan ietz aau aynmaal i öbbs für +mein Heiwisch tuen?"