8. Daa gsagnd s: "Nän, dös geet nit, so lang non nit allsand Herddn zueherkemmen seind. Eerst dann kan myn dönn Stain von n Loch wöggschiebn und d Vicher wässern."
9. Wie yr non mit ien gschmätzt, war d Rachl mit irn Vatern seiner Herdd zueherkemmen. Si ghüett s nömlich.
10. Wie dyr Jaaggen d Rachl, de Tochter von n Läbän, yn seiner Mueter irn Bruedern, saah, gapackt yr dönn Stain, schob n von n Loch wögghin und gwässert s Vih von n Läbän, yn n Bruedern von seiner Mueter.
11. Aft gabusst yr d Rachl und fieng laut s Wainen an.
12. Dyr Jaaggen gsait yn dyr Rachl, däß yr ayn Brueder von irn Vatern ist und yn dyr Rebika ir Sun. Daa lief s dyrvon und gverzölt dös yn irn Vatern.
13. Wie dyr Läbän dös über n Jaaggenn, yn n Sun von seiner Schwöster, ghoert, lief yr iem zgögn; er ghalst und gabusst n und naam n mit eyn sein Dyrhaim. Dyr Jaaggen gverzölt yn n Läbän de gantze Gschicht.
14. Daa gerwidert iem dyr Läbän: "Nän, sag, du bist wirklich mein aigns Fleish und Bluet!" Wie dyr Jaaggen aangfaer ayn Maanet bei iem dort war,