7. 'Bring myr ayn Wild zueher und richt myr ayn gschmäckigs Maal her; dann gaa i di vor n Herrn sögnen, ee däß i stirb.'
8. Ietz mörk gnaun auf, Bue, was i di haiß:
9. Gee zo dyr Herdd danhin und bring myr von dort zwai gscheide Gaisböckln! I richt aft für deinn Vatern ayn gschmäckigs Maal her, yso, wie yr s gern mag.
10. Du bringst ys aft yn deinn Vatern zo n Össn, dyrmit yr di vor seinn Hingang sögnt."
11. Dyr Jaaggen gantwortt yn seiner Mueter Rebika: "Aber mein Brueder Esau ist diend ganz haarig, und i haan ayn glatte Haut.
12. Öbbenn glangt mi mein Vater an und maint glei gar, i mechet n dyrzannen; aft bräng i aynn Fluech über mi statt n Sögn."
13. Aber sein Mueter gentgögnt: "Wenn, naacherd sollt dein Fluech über mi kemmen. Los non auf mi; gee und hol myr de Kitzln."
14. Daa gieng yr halt, gholt s und brang s yn dyr Mämm. Si gapfraitt ayn gschmäckigs Maal zue, wie s sein Vater gern gmag.
15. Aft gholt d Rebika d Feirtyggwänder von irn öltern Sun Esau, was s bei sir eyn n Haus hiet, und glögt s yn irn jüngern Sun Jaaggen an.
16. D Föller von de Bokkitzln glögt s um seine Höndd und um seinn glattn Hals umher.
17. Dann gaab s dös Schmänckerl und dös Broot, wo s hergrichtt hiet, yn irn Sun Jaaggen.
18. Er gieng zo seinn Vatern einhin und gsait: "Mein Vatter!" - "Ja", gantwortt yr, "wer bist n du, mein Sun?"