22. Dyr Jaaggen gieng ayn Weeng naehender zo seinn Vatern Eisack zuehin. Dyr Eisack gaglangt n an und gsait: "Also, d Stimm ist zwaar yn n Jaaggenn de sein, aber d Höndd seind die von n Esau."
23. Er gyrkennt n nit, weil yn n Jaaggenn seine Höndd so haarig warnd wie yn n Esau de seinn; also gsögnt yr n.
24. Er gfraagt: "Bist ys du, mein Sun Esau?" - "Ja", gentgögnt yr.
25. Daa gsait dyr Eisack: "Also, bring myr dös Wildbraet daa, mein Sun, dyrmit i öbbs dyrvon össn kan; und aft sögn i di." Dyr Jaaggen brang s iem, und dyr Eisack aaß ains. Aft graicht yr iem aau non aynn Wein, und dyr Eisack trank ainn.