23. Von daadl zog yr auf Schebbrunn umhin.
24. In seler Nacht erschin iem dyr Trechtein und spraach: "I bin dyr Got von deinn Vatern Abryham. Fircht di nit, denn i bin mit dir. I sögn di und mach deine Naachkemmen närrisch vil wögn meinn Diener Abryham."
25. Dort gabaut yr aynn Altter, rief önn Nam von n Herrn an und schlueg sein Zeltt auf. Yn n Eisack seine Knecht gmachend dort aynn Brunn.
26. Iewet kaam dyr Äbimelech aus Gerär zo iem mit seinn Vertrautn Ähusätt und seinn Feldherrn Pichol.
27. Dyr Eisack gsait zo ien: "Was mechtß n ös non von mir? Ös wartß diend feindsälig und habtß mi aus enkern Gebiet aushingschmissn."
28. Sö gentgögnend: "Also, mir habnd s ietz gseghn, däß dyr Trechtein mit dir ist, und dösswögn habn myr gmaint: Schliess myr doch aynn Vertrag, dönn wo myr mit aynn Aid besiglnd:
29. Du tuest +üns nix Boess an, yso wie aau mir +dir nix taan habnd; mir habnd dyr allweil grad öbbs Guets taan und di in Frid tröchen laassn."
30. Daa gapfraitt yr ien ayn Maal, und sö liessnd syr s gsait sein.
31. Zeitig eyn dyr Frueh stuenddnd s auf und glaistnd aynander dönn Aid. Dyr Eisack entließ s, und sö schidnd von iem in Frid.
32. Eyn dönn nömlichnen Tag kaamend yn n Eisack seine Knecht und gverzölnd iem dös von dönn Brunn, wo s grabn hietnd. Sö gmeldnd iem: "Ayn Wasser habn myr gfunddn."