15. De Pflister gschütnd alle Brünn zue, die wo de Knecht zuer Zeit von seinn Vatern Abryham grabn hietnd, und gfüllnd s mit Koot auf.
16. Daa hieß dyr Äbimelech önn Eisack: "Verschwindd von daa; du waxst üns draufer über n Kopf."
17. Dyr Eisack troch furt, schlueg sein Lager in n Gerärer Tal auf und ließ si dort nider.
18. Die Brünn, wo um de Zeit von seinn Vatern Abryham grabn wordn warnd und wo de Pflister naach n Abryham seinn Hingang zuegschütt hietnd, ließ dyr Eisack wider naachgrabn und gaab ien de nömlichnen Nämm, wo ien sein Vater göbn hiet.
19. Yn n Eisack seine Knecht gruebnd eyn dyr Talsoln unt und fanddnd dort aynn Brunn mit frischn Wasser.
20. De Gerärer Hirtn stritnd drum mit n Eisack de seinignen und gabhaauptnd, dös Wasser ghoeret ien. Daa gnennt yr dönn Brunn "Zank", weil s drum zankt hietnd.
21. Wie s wider aynn Brunn gruebnd, stritnd s aau daa drum; also gnennt yr n "Streit".
22. Auf dös hin braach yr von dort auf und grueb wider aynn neuen. Um dönn war naacherd ayn Rue. Daa gnennt yr n Rehybott - Weitn - und gsait: "Ietz haat üns dyr Herr aynn weitn Raum göbn; daa künn myr üns ietz rüern und braittn."
23. Von daadl zog yr auf Schebbrunn umhin.