9. Wie s eyn dös Ort hinkaamend, dös wo ien dyr Herrgot gnennt hiet, gabaut dyr Abryham aynn Altter, grichtt s Holz auf, gfösslt seinn Sun Eisack und glögt n auf n Altter aufhin, obn auf s Holz drauf.
10. Dyr Abryham naam s Mösser und war schoon drauf und dran, seinn Sun zo n Schlachtn.
11. Daa rief iem yn n Trechtein sein Engl von n Himml abher zue: "Abryham, Abryham!" Er gantwortt: "Daa bin i."