15. Grabt ayn Gruebn er und schauflt recht föst, fallt yr glei drauf selber ein eyn dös Loch.
16. Und sein Untaat kimmt zrugg auf sein Haaupt; was yr blicht haet, stoesst aft selber iem zue.
17. Danken tue i yn n Herrn; der ist grecht. Spiln und singen will yn n Hoehstn Herrn i.