6. Aber de Obern von Suckott gaabnd iem an: "Haast n öbbenn önn Sebach und Zalmunnenn schoon dyrwuschn? Wie kaem myr dyrzue, däß myr yn deinn Hör ayn Broot gaebnd?"
7. Drauf gsait dyr Gideun: "Waarlich, wenn myr dyr Herr önn Sebach und Zalmunnenn eyn de Gwalt göbn haat, naacherd wächlt i enk mit Dern und Distln gscheid her!"
8. Acht zog yr von Suckott auf Penuheel aufhin und spraach aau dort d Leut um ayn Broot an, aber die bschiednd iem dös Gleiche wie d Suckotter.
9. Daa gadroot yr aau yn de Pehuheeler: "Wenn i hail zruggkimm, reiß i enk enker Burg nider!"
10. Dyr Sebach und Zalmunnen befanddnd si mit ienern Löger z Kärkor. Beierer fuchzöhentauset Mann warnd ien; dös war allss, was von n gantzn Löger von de Oostler überblibn war. Hundertzwainzgtauset wolgrüstte Mänder warnd gfalln.
11. Dyr Gideun troch auf n Schwaifferwög oosterhalb Nobach und Jogbach aufhin und schlueg önn Feind, wie yr si z hoehst sicher gfüelt.
12. Dyr Sebach und Zalmunnen, de zween Künig von Midjan, floohend, aber er gverfolgt s, naam s gfangen und gversprengt dös gantze Löger.
13. Wie dyr Gideun Joschsun aus dyr Schlacht von n Sunnenberg zrugggakeert,
14. naam yr aynn Burschn aus Suckott gfangen. Er gfraagt n aus, und der gmueß iem aft de sibnysibzg Oberstn und Raatsherrn von dyr Stat aufschreibn.
15. Wie yr ietz auf Suckott hinkaam, gsait yr: "Also, daa seind s, dyr Sebach und Zalmunnen, wögn dene wasß mi dyrzannt habtß: 'Haast n önn Sebach und Zalmunnenn öbbenn schoon dyrwuschn? Zwö sollet myr yn deine dyrlaibltn Mänder ayn Broot göbn?'"
16. Daa grif yr syr de Öbrigstn von dyr Stat Suckott und gagaislt s mit Dern und Distln gscheid aus.
17. Und de Penuheeler Burg riß yr nider und brang d Mannen von dyr Stat um.
18. Dann gsait yr zo n Sebach und Zalmunnenn: "Wie gschaugnd n die Mannen aus, woß z Täber umbrangtß?" Sö gantwortnd: "Grad yso wie du, ayn ieder wie ayn Printz."