De Bibl auf Bairisch

D Richter 6:11-23 De Bibl auf Bairisch (BAI)

11. Dyrnaach kaam ayn Engl von n Herrn und gsitzt si unter dyr Ofrauer Aich nider, dö was yn n Äbisrer Josch gaghoert. Sein Sun Gideun drosh grad aynn Waitz, und zwaar in dyr Torggl, däß s d Midjaner nit gspannend.

12. Daa erschin iem yn n Herrn sein Engl und spraach zo iem: "Dyr Herr sei mit dir, starcher Höld!"

13. Aber dyr Gideun gmaint grad: "Mein, gueter Man, aber wenn dyr Trechtein mit üns ist, zwö haat n üns naacherd dös allss troffen? Wo +seind n all seine wunderbaren Taatn, von dene wo üns ünserne Vätter verzölt habnd? Sö gsagnd doch: 'Waarlich, dyr Herr haat üns aus Güptn aufhergfüert.' Aber ietz haat üns dyr Trechtein verstoessn und üns yn de Midjaner ausglifert."

14. Daa gwendd si dyr Herr iem zue und gsait iem: "Gee zue und befrei mit deiner aignen Kraft Isryheel aus dyr Macht von de Midjaner! Auf geet s, i schick di!"

15. Er gaab iem an: "Mein, gueter Man, mit was sollet n i Isryheel befreien? Schaug doch grad, mein Sippn ist de schwöchste von de Mantzer; und i bin dyr Weeniger in meinn Vatern seinn Heiwisch."

16. Aber dyr Trechtein gmacht iem Muet: "Weil +i mit dir bin, gaast Midjan niderlögn, wie wenn s grad ain Mann wär."

17. Dyr Gideun gaab iem an: "Ja, wennst aft öbbenn ayn Wunder wirketst, däß i +gwiß waiß, däßst ys du bist, o Trechtein, der wo mit mir rödt!

18. Bleib decht aau gwiß non daa, hinst däß i zo dir zruggkimm. I mechet dyr gern non öbbs darbringen." Er gsait: "I bleib daa, hinst däßst wider kemmen bist."

19. Dyr Gideun gieng und grichtt ayn Gaißböckl zue und Lienshbrooter aus sechzöhen Teger Möl. Er glögt s Fleish in aynn Korb einhin und d Soss in aynn Tegl, brang allss zo iem unter d Aich aushin und gsötzt s iem vür.

20. Daa gsait iem dyr Engl Gottes: "Lög s Fleish und de Brooter daader eyn n Klapf aufhin! D Soss kanst ausschütn." Dös taat dyr Gideun.

21. Yn n Herrn sein Engl gströckt dönn Stecken in seiner Hand aus und gabrüert mit n Spiz dyrvon s Fleish und de Brooter. Daa fuer ayn Feuer von n Fölsn ausher und gverzört s Fleish und s Lienshbroot. Yn n Herrn sein Engl aber war yn n Gideun aus de Augn verschwunddn.

22. Wie s yn n Gideun kaam, däß s +wirklich yn n Herrn sein Engl gwösn war, rief yr aus: "Wee mir, Herr und Got, i haan yn n Herrn seinn Engl antlitzlich gseghn!"

23. Dyr Trechtein gaab iem an: "Denk dyr nixn! Brauchst kain Angst habn; du gaast nit sterbn dösswögn."