5. Daa rief d Öster önn Kömmerer Hättach, dönn was dyr Künig irer litzlich zuetailt hiet, und gschickt n zo n Mordychäusn, däß s ausherfinddt, was daa überhaaupt vorgfalln sei und zwö däß yr si so seltsam verhalteb.
6. Dyr Hättach gieng zo n Mordychäusn vür n Pflast aushin eyn n Marktplaz danhin.
7. Dyr Mordychäus gverzölt iem allss, was gscheghn war, und gsait iem sogar, wievil Silber däß dyr Hämän in de künigliche Schazkammer lifern wolln haet, bald yr d Judn ausgrott habn wurdd.
8. Er gaab iem aau ayn Abschrift von dönn Erlaaß über d Ausrottung der Judn, wie yr z Susy ausghöngt war; und dönn solleb dyr Hättach yn dyr Öster zaign, irer allss schainen und is bittn, zo n Künig z geen und iem inständig um Gnaad für ir Volk anzfleehen.
9. Dyr Hättach taat dös und gabrichtt yn dyr Öster, was iem dyr Mordychäus gsait hiet.
10. D Öster gschickt önn Hättach wider zo n Mordychäusn aushin und ließ iem sagn: