14. Dyr Himml verschwandd als wie ayn Buechrolln, wo myn zammrollt, und alle Berg und Insln schob s dyrvon.
15. Und de Künig von dyr Erdn, de Gwäppltn und Fäud, de Reichn und de Mächtignen, ja, überhaaupt d Leut, Bsaessn so wie Freie, verkrochend si in de Hölnen und Fölsn in n Gebirg.
16. Sö spraachend zo de Berg und Zinnenn: "Falltß auf üns drauf und verbergtß üns vor n Blik von dönn, wo auf n Troon sitzt, und vor n Zorn von n Lämpl,
17. denn kemmen ist dyr groosse Tag, wo s iener Urtl urtuend. Wer kan daa besteen?"