1. Aft wurd myr ayn Pranggrasroor als Ellnstab göbn, und mir wurd angschafft: "So, ietz misst önn Templ Gottes und önn Altter und zölst alle, wo dortn anbettnd!
2. Önn Vorhof herausster n Templ aber laaß aus und miß n +nit, denn der ist yn de Haidn überlaassn. Sö gaand de Heilige Stat nidertooschn, und zwaar zwaiyvierzg Maanet lang.
3. Und i will yn meine zween Zeugn auftragn, däß s in n Bueßgwand auftrötnd und weissagnd, und zwaar zwölfhundertsechzg Täg lang.
4. Sö seind de zween Ölbaeum und zween Leuchter, wo vor n Herrscher von dyr Erdn steend.
5. Will s öbber bschädignen, schlagt Feuer aus ienn Mäul und verzört ienerne Feindd; und yso geend de Sölchern allsand drauf.
6. Sö habnd d Macht, önn Himml zo n Verschliessn, dyrmit kain Rögn falln, dyrweil s als Weissagn wirkend. Sö habnd aau d Macht, s Wasser in Bluet z verwandln und d Erdn mit all müglichnen Plaagn zo n Schlagn, so oft wie s wollnd.
7. Wenn s aber iener Zeugniss glifert habnd, gaat dös Vich, wo von dyr Teuffn aufhersteigt, gögn ien kriegn, sö übergwölttignen und umbringen.