D Offnbarung

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22

De Bibl auf Bairisch

D Offnbarung 8 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie s Lamp dös sibte Sigl aufbraach, wurd s mäuserlstaet in n Himml, aangfaer ayn halbe Stund lang.

2. I saah sibn Engln vor n Herrgot steen, und dene wurdnd sibn Saunenn göbn.

3. Und ayn anderner Engl kaam und traat mit aynn goldern Rauckfässl vor n Altter hin. Iem wurd ayn Wösn Weihrauck göbn, dönn was yr auf dönn goldern Altter herverder n Troon verbrennen gsollt, um dyrmit de Gebeter von allsand Glaauber vor n Herrgot z bringen.

4. Aus dyr Hand von n Engl stig dyr Weihrauck mit de Gebeter von de Glaauber gan n Herrgot aufhin.

5. Dann naam dyr Engl s Rauckfässl, gfüllt s mit glüehete Kolnen auf, was yr von n Altter abhernaam, und warf s auf d Erdn abhin; und daa fieng s zo n Dundern, Schnaltzn, Blitzn und zo n Bibnen an.

6. Naacherd grichtnd si de sibn Engln, de sibn Saunenn z blaasn.

7. Zeerst kaam dyr eerste Engl mit dyr seinn. Daa fielnd Schauer und Feuer auf s Land, und die mit Bluet vermischt. Daa verbrann ayn Drittl von dyr Erdn, ayn Drittl von de Baeum und dös gantze grüene Gras.

8. Aft blies dyr zwaitte. Daa wurd öbbs eyn s Mör einhingschmissn, was myn für aynn brinnetn Berg haltn künnen haet. Ayn Drittl von n Mör wurd gan Bluet.

9. Und ayn Drittl von allssand, was in n Mör löbt, kaam aft um; und ayn Drittl von de Schöf wurd aau vernichtt.

10. Dyr dritte Engl blies sein Saunn. Daa fiel ayn groosser Stern von n Himml abher, und der glodert wie ayn Fackl und fiel auf ayn Drittl von de Flüss und von de Quellnen.

11. "Wermuet" haisst der Stern. Ayn Drittl von n Wasser wurd händdig, und vil Leut starbnd an dönn Wasser, öbn weil s bitter wordn war.

12. Dann blies dyr vierte Engl. Daa gyrwischt s ayn Drittl von dyr Sunn, von n Maan und von de Stern, yso däß s drittlts weeniger gleuchtnd und dyr Tag um ayn Drittl dunklner wurd und d Nacht grad yso.

13. Weiters saah i aynn Adler hooh obn eyn dyr Luft fliegn, der was schrir: "Wee! Wee! Wee yn de Bewoner von dyr Erdn, denn non drei Engln gaand auf de Saunenn blaasn!"