1. Bleibn myr nit bei de Grundlaagn höngen, wenn s um önn Kristn geet, sundern dring myr aynmaal tieffer ein! Mir brauchend ietz nit wider dös allss itrucken mit dyr Abkeer von n kainzn Erdnlöbn, mit n Gotsglaaubn,
2. dyr Taauff, dyr Handauflögung, dyr Urstöndd der Tootn und mit n Jüngstn Gricht.
3. Ietz geen myr also weiter, falls s dyr Herrgot zuelaasst.
4. Denn es ist unmüglich, Leut, wo schoon erleuchtt wordn seind, d Himmlsgaab empfangen und Antail an n Heilign Geist kriegt habnd
5. und s guete Gotteswort und de Kräft von dyr kümftignen Welt kennenglernt habnd,