16. Auf aynn iedn Fall müess myr haltn, was dyrraicht ist, und von daa aus weiterwandern.
17. Brüeder, folgtß myr naach; und richttß enk naach dene, wo schoon naach ünsern Vorbild wandlnd!
18. I haan s schoon oft gsait und kännt schier wainen, däß i s äfern mueß: Männig löbnd als Feindd von n Iesennkreuz.
19. S Verderbn ist iener End, dyr Bauch ist iener Got, stolz seind s non auf iener Schandd, nix wie Irdischs habnd s eyn n Sin.
20. Ünser Haimet aber ist in n Himml. Von dort erwart myr aau önn Herrn, önn Iesenn Kristn, als Erloeser.