12. Haat yr ayn Hetl, sollt yr s vor n Herrn bringen.
13. Er lögt irer d Hand eyn n Kopf auf und sticht s verder n Bekemmzeltt ab; und d Ärner spritznd s Bluet rund umydum eyn n Altter anhin.
14. Aau daa dyrvon geet ayn Feueropfer für n Herrn wögg, d Fäistn eyn n Ingwaid dran und drüber,
15. de zwo Niernen und s Nierstal und dö Fäistn, wo yr von de Lenddnen, dyr Löber und de Niernen loest.
16. Dyr Priester laasst die Tailn auf n Altter in Raauch aufgeen, als Feueropferspeis für n Herrn, der was dönn Waaß gern annimmt. De gantze Fäistn ghoert yn n Herrn.
17. Und dös giltt für enk für all Zeit, wo dyrwöll däßß seitß: Ös derfftß kain Fäistn und kain Bluet össn.