11. Und er gfraagt önn Jessenn weiter: "Seind ietz dös allsand gwösn von deine Sün?" Er gantwortt: "Nän; dyr jüngste ist non nit daagwösn, aber der ist grad bei n Schaafhüettn." Dyr Sämyheel wis önn Jessenn an: "Schick öbbern drum! Mir fangend nit an mit n Maal, bevor yr zueherkemmen ist."
12. Dyr Jessen gschickt also öbbern danhin und ließ n holn. Dyr Dafet war rootblond und hiet straalete Augn und war ayn gschneidiger Bursch. Daa spraach dyr Herr: "Dös ist yr; dönn salbst!"
13. Dyr Sämyheel naam dös Horn mit n Öl und gsalbt önn Dafetn vor de Augn von seine Brüeder. Und von dönn Tag an war dyr Heilige Geist mit n Dafetn. Dyr Sämyheel afer braach auf und gakeert auf Rämy zrugg.
14. Dyr Heilige Geist war von n Saul gwichen; und ietz gaplaagt n ayn boeser Geist, dönn wo dyr Trechtein über iem brungen hiet.
15. Daa gsagnd yn n Saul seine Diener zo iem: "Du seghst ys ja selbn, däß di ayn boeser Geist umbb n Herrgot quölt.
16. Drum, wenn s dyr recht ist, o Künig, dann suech myr öbbern, der wo de Ziter spilt. Bald di der boese Geist Gottes überfallt, sollt yr auf dyr Ziter spiln; aft geet s dyr glei wider bösser."