6. Wie ist s mit n Grundföst von dyr Erdn? Wer haat dös glögt, vor alln aau, wie?
7. Dyrselbn war s, wie all Fruehstern gjublnd, und juchetzn taatnd alle Engln.
8. Wer haat n s Mör mit Schleusnen eindömmt, wie s aus dyr Teuffn vürherschoß?
9. Mit Ghilb gagwändd i s ein, mit Wolkenn. Aynn Dunst gvermach i iem als Windln.
10. I gsötz rund umher iem de Grentzn; i gspärr s mit Türn und Rigln ab.
11. 'Hinst daaher', gsag i, 'und nit weiter! Bildd dyr nit gar z vil ein, ietz glangt s!'
12. Und haast du ie um d Frueh di kümmert, dyr Üecht gsait: 'So, ietz wär s so weit!',
13. däß s d Erdn wie ayn Bött ausbeutlt und aus ist mit n Werch von n Gschwerl?
14. Wie aus n Dagl werd ayn Hafen, so gwänddt dyr Tag allssand neu ein.
15. Was liechtscheuh ist, verliest mit n Liecht s Liecht; wer d Finster vorzieght, werd ganz klain.
16. Hieb, sag myr, bist in n tieffstn Mör gwösn, kennst di villeicht daa untn aus?
17. Und waisst, wie s einhingeet eyn s Toodsreich? Dös eebig Dunkl haetst schoon gseghn?
18. Haast dir ayn Bild gmacht von dyr Erdn, wie grooß däß s ist? Kimm, sag myr s an!
19. Und finddst du umhin, daa wo s Liecht wont? Wo d Finster haust, wo wär aft dös?
20. Und waisst ys, taet i myr s gnaun mörken, däßst hinfinddst, wenn s is öbby braucht!