7. wie sein aigner Scheiß vergeet yr; wer n kennt haat, fraagt: 'Wohin?'
8. Wie ayn Traaum verfliegt yr spurloos, wöggjagn tuend s n wie de Trud.
9. Wer n gseghn haat, finddt n niemer; und sein Lostat ligt aft oed.
10. Schoen tuen müessnd yn de Opfer seine Sün und teichen allss.
11. D Schneid und Frastmunt, wo yr ghaat haat, müessnd mit iem nein eyn s Grab.
12. S Übl schmöckt iem schoon so süess gar, däß yr s mit dyr Zung verstöckt,
13. däß yr s niemer liess und hergaeb, maint, in n Rachn blib s iem gwiß.
14. Tief eyn n Leib drinn aber haat s n; daa werd d Speis zo Naaterngift.
15. Was yr gschlünddt haat, mueß yr ausspeibn; ausher treibt dyr Herr iem allss.
16. Was yr trinkt, ist s Gift von Schlangenn; drum aau enddt yr durch ienn Biß.
17. Iem fliesst niemer Höng und Milich; seine Ölkrüeg werdnd nit voll.
18. Was yr grafft haat, mueß yr zrugggöbn; ieder Gnuß ist iem versagt.
19. Arme gmüessnd dyrfür blüettn; seine Häuser, allss war graaubt.