1. Daa gantwortt dyr Nämerer Zofär:
2. "Ietz kan i mi niemer haltn; i mueß rödn, i kan nit aus.
3. I hoer grad, däßst mi belaidigst, doch i antwortt bsunnen drauf:
4. Dös ist diend yso seit Altters, seit yr n Menschn bschaffen haat:
5. Wie lang jublt gar dyr Sünder? Schnell ist d Freud von n Gleissner aus.
6. Stöckt yr d Nasn aau gan Himml, däß s iem obnet einhinrögnt -
7. wie sein aigner Scheiß vergeet yr; wer n kennt haat, fraagt: 'Wohin?'
8. Wie ayn Traaum verfliegt yr spurloos, wöggjagn tuend s n wie de Trud.
9. Wer n gseghn haat, finddt n niemer; und sein Lostat ligt aft oed.
10. Schoen tuen müessnd yn de Opfer seine Sün und teichen allss.
11. D Schneid und Frastmunt, wo yr ghaat haat, müessnd mit iem nein eyn s Grab.
12. S Übl schmöckt iem schoon so süess gar, däß yr s mit dyr Zung verstöckt,
13. däß yr s niemer liess und hergaeb, maint, in n Rachn blib s iem gwiß.
14. Tief eyn n Leib drinn aber haat s n; daa werd d Speis zo Naaterngift.
15. Was yr gschlünddt haat, mueß yr ausspeibn; ausher treibt dyr Herr iem allss.
16. Was yr trinkt, ist s Gift von Schlangenn; drum aau enddt yr durch ienn Biß.
17. Iem fliesst niemer Höng und Milich; seine Ölkrüeg werdnd nit voll.
18. Was yr grafft haat, mueß yr zrugggöbn; ieder Gnuß ist iem versagt.
19. Arme gmüessnd dyrfür blüettn; seine Häuser, allss war graaubt.
20. Kan der Krüppl denn nie gnueg kriegn? Dös röcht si aft bitter non!
21. Zammgschluckt haat yr, was grad hergieng; doch i sag, dös tuet kain Guet!
22. Trotz alln rutscht yr ab eyn s Elend. Er ist ietz de örmste Sau.
23. Wenn yr mampft non, laasst dyr Herrgot über iem sein Zorngricht loos.
24. Flüchtt yr vor aynn eisern Harnasch, trifft n schoon dyr eeher Pfeil.
25. Zieght yr n ausher unter Höllnquaaln, kimmt de Toodsangst über iem.
26. Pöch und Schwefl seind iem aufgsötzt; dran kimmt, was non blibn iem ist.
27. Und dyr Himml döckt sein Sündd auf, d Erdn baeumt si gögn iem auf.
28. Allss werd wögggschwaibt, was yr gspart haat; gspraitt werd allss, wenn s Zorngricht kimmt.
29. Werst ys seghn, so geet s yn n Fräfler; dös haat iem dyr Herrgot gschribn!"