De Bibl auf Bairisch

Dyr Hieb 13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Seghtß, so weit bin i schoon kemmen, nur durch Losn, Schaun und Sinnen.

2. Dös wasß ös wisstß, waiß schoon lang i; brauchtß nit mainen, i wär dümmer.

3. Doch i rödet mit iem selbn gern; sched mit n Herrgot will i rechtn.

4. Ös habtß allsand gar kain Anung; enk Salbader brauch i nity!

5. Halttß diend enddlich enker Goschn; Schweiger seind de böstn Arner!

6. Ietzet lustertß auf mein Weiglung; mörktß non auf, i will ietz zerfln!

7. Wolltß für n Herrgot lugnhaft sachen? Haet yr denn dyrvon aynn Nutzn?

8. Maintß, ös känntß sein Seitt ergreiffen und verständdlich für iem eintrötn?

9. Seitß non froo, wenn er nit enk wögt; täuschn känntß n nit wie Menschn!

10. Nän, der packet enk gscheid herher, aau wenntß maintß, daa känntß recht ströbern.

11. Und sein Rued liess enk dyrkemmen; schröcken taettß enk, däßß enk beutlt.

12. Gee, was mechtß mit dene Mörksprüch; dös seind Trümpff, wo niemer stöchend.

13. Göbtß ayu Rue ietz, ietz will i rödn! Kimmt s, wie s kimmt, dös ist myr gleich ietz.

14. Soll i öngstlich auf mein Löbn schaugn? Nän, i sötz allss auf ain Kartn!

15. Wenn dyr Herrgot mi aft toetigt, bittschoen, sollt yr, doch i wör mi.

16. I glaaub eender, dös spricht für mi; maintß, däß Fräfler dös grad pröblnd?

17. Mörktß ietz auf, was i zo n Sagn haan; wie dös i segh, nemtß enk z Hertzn!

18. Also, pack myr s, streitn myr s aus ietz! I bin sicher, däß i Recht haan.

19. Kimmt eyn Ort her non ayn Anklag? Guet, dann sturb i aane Gögnröd.

20. Herrgot, tue myr grad dös Sel nit, nit däß i mi scheuh und zammduck:

21. Laaß ayn Weengerl mit deinn Druk naach, und spil nit deinn gantzn Rued aus!

22. Und dann ruef mi, und i antwort, older mach myr s netty umkeert!

23. Was haan i gnaun auf n Kärbholz? I mecht wissn, wie i dran bin.

24. Und zwö mechst mit mir nix z Tuenn habn und behandltst mi als Gagner?

25. Schiesst mit n Pfetrer nit auf Spazn, brennst wögn ainer Stupfl s Feld ab?

26. Du verschreibst myr Noot und Elend; vürher zieghst de altn Sachenn.

27. Mit de Füess haast mi eyn n Bloch glögt; lauern tuest, was i grad tuen kännt. Gar kainn Lung mechst mir meer zuegsteen,

28. mir, aynn Trumm, dös wo dyrfäuln gaat, mir, aynn Gwand, wo d Mottnen frössnd.