7. Dös Ort gnennt yr Weig-Weig, weil dort d Isryheeler aynn Weig untraynander hietnd und önn Herrn anzweign gsuechend mit dyr Fraag: "Ist dyr Herr unter üns older nity?"
8. Wie dyr Ämyleck kaam und z Refidim d Isryheeler angrif,
9. gsait dyr Mosen zo n Josenn: "Suech dyr grechte Leut zamm, däß myr gögn önn Ämyleck kömpfend! I selbn stöll mi morgn eyn dönn Buckl aufhin mit n Gotsstab eyn dyr Hand."
10. Dyr Josen taat, was dyr Mosen angschafft hiet, und gakömpft gögn önn Ämyleck, dyrweil dyr Mosen, Ären und Hur eyn n Gipfl von n Hugl aufhinstignd.
11. So lang dyr Mosen d Hand eyn dyr Hoeh hiet, war Isryheel störcher; so oft yr s aber sinken ließ, war dyr Ämyleck obnauf.
12. Wie yn n Mosenn draufer d Arm z schwaer wurdnd, gholnd s aynn Feldbummerl, schobnd n unter iem einhin, und er gsitzt si drauf. Dyr Ären und Hur gstütznd seine Arm von zesm und winster, yso däß seine Höndd hinst eyn s Tagabhingeen herhieltnd.
13. Yso glögt dyr Josen d Ämylecker nider.
14. Drafter spraach dyr Herr zo n Mosenn: "Halt dös in aynn Weistuem föst und praeck s yn n Josenn ein: D Ämylecker müessnd wögg von dyr Welt!"
15. Dyr Mosen gabaut aynn Altter und gaab iem dönn Nam "Sigherr".
16. Er gsait: "Dös ist s Zaichen für ünser Signumft durch n Herrn. Kömpfen tuet dyr Trechtein gögn önn Ämyleck von Kunn zo Kunn."