3. Dyr Mosen und Ären giengend also önn Färgn an: "Dös spricht dyr Trechtein, dyr Got von de Hebern: 'Wie lang willst di n non waigern, di mir z unterwerffen? Laaß halt mein Volk zieghn, däß s mi vereern kan.
4. Waigertst di aber, mein Volk geen z laassn, naacherd schick i morgn ayn Heuschneiderplaag über s Land.
5. Sö gaand dönn gantzn Bodm yso zuedöcken, däß myn niemer durchhinseght. Die frössnd aft non dös Lösste zamm, was von n Schauer übrigblibn ist, und aau de Baeum fislnd s ganz und gar ab.