14. O, Jerwsalem, golcha'r drwg o dy galoni ti gael dy achub.Am faint wyt ti'n mynd i ddal gafaelyn dy syniadau dinistriol?
15. Mae negeswyr yn dod i gyhoeddi dinistr,o dref Dan ac o fryniau Effraim.
16. Cyhoeddwch i'r gwledydd o'i chwmpas, “Maen nhw yma!”a dwedwch wrth Jerwsalem,“Mae'r rhai sy'n ymosod ar ddinasoedd wedi dod o wlad bell,ac yn bloeddio, ‘I'r gâd!’ yn erbyn trefi Jwda.”
17. Maen nhw'n cau amdani o bob cyfeiriad,fel gwylwyr yn gofalu am gae.“Ydy, mae hi wedi gwrthryfela yn fy erbyn i,”meddai'r ARGLWYDD.
18. Ti wedi dod â hyn arnat dy hun,am y ffordd rwyt wedi byw a'r pethau rwyt wedi eu gwneud.Bydd dy gosb yn brofiad chwerw!Bydd fel cleddyf yn treiddio i'r byw!
19. O'r poen dw i'n ei deimlo!Mae fel gwayw yn fy mol,ac mae fy nghalon i'n pwmpio'n wyllt.Alla i ddim cadw'n dawelwrth glywed y corn hwrdd yn seinioa'r milwyr yn gweiddi “I'r gâd!”
20. Mae un dinistr yn dod ar ôl y llall,nes bod y wlad i gyd wedi ei difetha.Yn sydyn mae pob pabell wedi ei dinistrio,a'u llenni wedi eu rhwygo mewn chwinciad.
21. Am faint mae'n rhaid edrych ar faneri'r gelyn?Am faint rhaid i'r rhyfela fynd ymlaen?
22. “Mae fy mhobl yn ffyliaid.Dŷn nhw ddim yn fy nabod i go iawn.Maen nhw fel plant heb ddim sens.Dŷn nhw'n deall dim byd!Maen nhw'n hen lawiau ar wneud drwg,ond ddim yn gwybod sut i wneud beth sy'n dda.”
23. Edrychais ar y ddaear, ac roedd yn anrhefn gwag.Edrychais i'r awyr, a doedd dim golau!
24. Edrychais ar y mynyddoedd, ac roedden nhw'n crynu!Roedd y bryniau i gyd yn gwegian.
25. Edrychais eto – doedd dim pobl yn unman,ac roedd yr adar i gyd wedi hedfan i ffwrdd.
26. Edrychais, ac roedd y tir amaeth wedi troi'n anialwch,a'r trefi i gyd yn adfeilion.Yr ARGLWYDD oedd wedi achosi'r cwbl,am ei fod wedi digio'n lân hefo ni.
27. Ie, dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud:“Bydd y tir i gyd yn destun siocond fydda i ddim yn ei ddinistrio'n llwyr.
28. Bydd y ddaear yn galaru,a'r awyr wedi tywyllu.Dw i wedi dweud yn glir beth dw i am ei wneud,a dw i ddim yn bwriadu newid fy meddwl.”
29. Mae sŵn y marchogion a'r bwasaethwyr yn dod,ac mae pawb yn ffoi o'r trefi.Maen nhw'n cuddio yn y llwyni, ac yn dringo'r clogwyni.Mae'r trefi'n wag – does neb ar ôl ynddyn nhw!
30. A tithau'r ddinas sy'n mynd i gael dy ddinistrio –Beth wyt ti'n wneud yn dy ddillad gorau?Pam wyt ti'n addurno dy hun hefo dy dlysau?Pam wyt ti'n rhoi colur ar dy lygaid?Does dim pwynt i ti wisgo colur.Mae dy ‛gariadon‛ wedi dy wrthod;maen nhw eisiau dy ladd di!
31. I ddweud y gwir, dw i wedi clywed sŵn crïo.Sŵn gwraig ifanc mewn poen wrth gael ei babi cyntaf.Sŵn Seion yn anadlu'n drwm, ac yn pledio am help:“Mae ar ben arna i!Mae'r llofruddion yma wedi cael y gorau arna i.”