3. “Ond dw i'n mynd i gasglu'r defaid sydd ar ôl at ei gilydd. Bydda i'n eu casglu nhw o'r gwledydd lle gwnes i eu gyrru nhw, a'u harwain nhw yn ôl i'w corlan. Byddan nhw'n cael rhai bach a bydd mwy a mwy ohonyn nhw.
4. Bydda i'n penodi arweinwyr fydd yn gofalu'n iawn amdanyn nhw. Fydd dim rhaid iddyn nhw fod ag ofn. Fydd dim byd i'w dychryn nhw, a fydd dim un ohonyn nhw yn mynd ar goll,” meddai'r ARGLWYDD.
5. “Mae'r amser yn dod,” meddai'r ARGLWYDD,“pan fydda i'n gwneud i flaguryn dyfu ar goeden deuluol Dafydd,un fydd yn gwneud beth sy'n iawn.Bydd e'n frenin fydd yn teyrnasu'n ddoeth.Bydd e'n gwneud beth sy'n gyfiawn ac yn deg yn y wlad.
6. Bryd hynny bydd Jwda'n cael ei hachuba bydd Israel yn saff.Yr enw ar y brenin yma fydd,‘Yr ARGLWYDD sy'n rhoi cyfiawnder i ni.’
7. “Ac eto, mae amser gwell i ddod,” meddai'r ARGLWYDD. “Yn lle dweud, ‘Mor sicr â bod yr ARGLWYDD yn fyw, yr un achubodd bobl Israel o'r Aifft …’
8. bydd pobl yn dweud, ‘Mor sicr â bod yr ARGLWYDD yn fyw, yr un achubodd bobl Israel o dir y gogledd ac o'r gwledydd lle roedd wedi eu gyrru nhw.’ A bryd hynny byddan nhw'n cael byw yn eu gwlad eu hunain.”
9. Neges am y proffwydi:Dw i wedi cynhyrfu'n lân,a dw i'n crynu trwyddo i.Dw i fel dyn wedi meddwi;fel rhywun sy'n chwil gaib.Alla i ddim diodde'r ffordd mae'r ARGLWYDDa'i neges yn cael ei drin.