56. Ond meddai'r gwas wrthyn nhw, “Peidiwch fy nal i nôl. Mae'r ARGLWYDD wedi rhoi taith lwyddiannus i mi. Gadewch i mi fynd yn ôl at fy meistr.”
57. “Beth am ei galw hi a gofyn beth mae hi'n feddwl?” medden nhw.
58. A dyma nhw'n galw Rebeca a gofyn iddi, “Wyt ti'n barod i fynd gyda'r dyn yma?” A dyma hi'n ateb, “Ydw.”
59. Felly dyma nhw'n ei hanfon hi i ffwrdd gyda'r forwyn oedd wedi ei magu hi, a gwas Abraham a'r dynion oedd gydag e.
60. Dyma nhw'n bendithio Rebeca a dweud wrthi,“Boed i ti, ein chwaer, fod yn fam i filiynau!Boed i dy ddisgynyddion di orchfygu eu gelynion i gyd.”
61. Felly i ffwrdd â Rebeca a'i morynion ar gefn y camelod gyda gwas Abraham.
62. Roedd Isaac wedi bod yn Beër-lachai-roi. Roedd yn byw yn ardal y Negef yn y de.
63. Aeth allan am dro gyda'r nos, a gwelodd gamelod yn dod i'w gyfeiriad.
64. Gwelodd Rebeca Isaac hefyd. Daeth i lawr o'i chamel
65. a gofyn i was Abraham, “Pwy ydy'r dyn acw sy'n dod i'n cyfeiriad ni?” Ac meddai'r gwas, “Fy meistr i ydy e.” Felly dyma Rebeca yn rhoi fêl dros ei hwyneb.
66. Dwedodd y gwas wrth Isaac am bopeth oedd wedi digwydd.
67. Ac aeth Isaac â Rebeca i mewn i babell ei fam Sara, a'i chymryd hi'n wraig iddo'i hun. Roedd e'n ei charu hi'n fawr, ac roedd yn hapus eto ar ôl colli ei fam.