17. Yna ei gadarnhau yn rheol i Jacob –ymrwymiad i Israel oedd i bara am byth!
18. “Dw i'n rhoi gwlad Canaan i chi” meddai,“yn etifeddiaeth i chi ei meddiannu.”
19. Dim ond criw bach ohonoch chi oedd –rhyw lond dwrn yn byw yno dros dro,
20. ac yn crwydro o un wlad i'r llall,ac o un deyrnas i'r llall.
21. Wnaeth e ddim gadael i neb eu gormesu nhw;roedd wedi rhybuddio brenhinoedd amdanyn nhw:
22. “Peidiwch cyffwrdd fy mhobl sbesial i;peidiwch gwneud niwed i'm proffwydi.”
23. Y ddaear gyfan, canwch i'r ARGLWYDD!a dweud bob dydd sut mae e'n achub.
24. Dwedwch wrth y cenhedloedd mor wych ydy e;wrth yr holl bobloedd am y pethau rhyfeddol mae'n eu gwneud.
25. Mae'r ARGLWYDD yn Dduw mawr, ac yn haeddu ei foli!Mae'n haeddu ei barchu fwy na'r ‛duwiau‛ eraill i gyd.
26. Eilunod diwerth ydy duwiau'r holl bobloedd,ond yr ARGLWYDD wnaeth greu y nefoedd!
27. Mae ei ysblander a'i urddas yn amlwg;mae cryfder a llawenydd yn ei bresenoldeb.
28. Dewch bobl y cenhedloedd! Cyhoeddwch!Cyhoeddwch mor wych ac mor gryf ydy'r ARGLWYDD!
29. Cyhoeddwch mor wych ydy ei enw da!Dewch o'i flaen i gyflwyno rhodd iddo!Plygwch i addoli'r ARGLWYDDsydd mor hardd yn ei gysegr!
30. Crynwch o'i flaen, bawb drwy'r byd!Mae'r ddaear yn saff, does dim modd ei symud.