30. Dit het gebeur dat toe Hy saam met hulle aan tafel skuinslê, Hy die brood vat, dank, dit breek en dit aan hulle gee.
31. Onmiddellik het hulle oë oopgegaan en hulle het Hom herken en Hy het van voor hulle af opgegaan.
32. Hulle sê vir mekaar: “Was ons verstand nie onnosel in ons toe Hy met ons op die pad gepraat en vir ons die Skrifte oopgemaak het nie?”
33. Toe staan hulle dadelik op en gaan terug na Yerushalayim en vind die elf en die wat saam met hulle bymekaar was,
34. wat sê: “Ons Meester het waarlik opgestaan en aan Shim’on verskyn.”
35. Hulle het ook vertel wat op die pad gebeur het en hoe Hy aan hulle bekend geword het by die breking van die brood.
36. Terwyl hulle hierdie dinge vertel, staan Yeshua tussen hulle en Hy sê vir hulle: “Vrede, gesondheid, voorspoed en vergenoegdheid vir julle! אנא אנא - Ek is, was, sal wees Wie Ek is, was, sal wees, moenie bang wees nie.”
37. Hulle het geskrik, was in vrees en het gedink dat hulle ’n gees sien.